Twee weken geleden, besloot ik in algemene staking te gaan. Nadat het coronabeleid me grotendeels verbood om mijn beroepsactiviteiten in het theater, in de sociaalartistieke sector en in de podiumkunsten uit te voeren en/of om daar dusdanige restricties aan te koppelen dat ik het voor mezelf niet meer verkocht kreeg om daar nog langer mee in te stemmen, ging ook deze website op slot.
Sinds het begin van de coronacrisis knaagde immers de volgende vraag aan me:
Hoe kan ik me wijden aan dingen die de maatschappij niet-essentieel vindt als een zinvol leven voor mij (ook) betekent dat ik me maatschappelijk relevant kan voelen door die dingen te doen die ik graag en goed doe?
Ik heb er nog steeds geen sluitend antwoord op. Maar dit is wat ik met heel mijn lijf, met heel mijn wezen, met mijn hoofd, buik en hart wel weet:
- Ik schrijf, ik maak, ik creëer vanuit een persoonlijke noodzaak, niet omwille van de goedkeuring, de omhelzing of erelintjes van een publiek.
- Als ik nadenk over de toekomst (en dat doe ik in deze groteske, absurde tijden zeer veel), dan wens ik voor mezelf maar nog meer voor mijn en onze kinderen een toekomst waarin kunst en cultuur een prominente plaats krijgt.
Ik maak van de gelegenheid gebruik om deze website opnieuw te ordenen en om overtolligheden naar de prullenbak te verhuizen. Ik zal mondjesmaat de berichten die ik nog steeds waardevol vind, opnieuw online zetten. Verder zal ik ook hier wat meer activistisch gaan schrijven. Nadat mijn pen in de eerste maanden van de crisis volledig opdroogde, me weigerde van dienst te zijn, lijkt ze nu herboren met een maatschappelijk geëngageerde geestdrift die misschien minder comfortabel dan voorheen dan wel urgent en eloquent weerklinken wil.
Ik heet u van harte opnieuw welkom hier, lieve lezers en ik kijk uit naar jullie reacties ❤
