– Achter de schermen…
– Welke schermen, Evy?
– Ah, ja! Wacht… Opnieuw! Uhmmm…. Totaal in het geniep….
– Evy!
– Wat nu weer?
– Misschien gebruik je toch best een uitdrukking met een minder boosaardige connotatie… Subiet denken de mensen nog dat je gluiperige intenties hebt!
– Ja, zeg…. Ze moeten maar niet zo.. uhm… denken! Dat ze eens stoppen met denken, nondedju! Ons vader zei altijd: Laat het denken maar over aan de paarden, die hebben een grotere kop.
– Paarden hebben een hoofd…
– Ach, hou uw bek toch gewoon toe! Ik wil iets zeggen! Iets belangrijks en ge onderbreekt mij de hele tijd met uw onbenullige zever. Zwijg gewoon uw lip!
– ….
– Een beetje geniepig achter de schermen dus… hield ik mij bezig, beste lezer, met een worp. Een worp. Ja! U heeft dat goed verstaan. Allez, het is te zeggen: Ik hield me bezig met de voorbereidingen van een heuse worp. Een geboorte zou ge ook kunnen zeggen. Ik was drachtig, ook dat is helemaal accuraat! Zwanger! In verwachting! Van het blije soort! Ik zat vol!
– Evy! Dat zegt ge toch niet… Ik zat vol…
– Zeurpiet, zwijg! Ik zat vol zeg ik u, beste lezer! Ik zat vol met woorden, zinnen, verzen, regels, witruimtes, komma’s, uitROEPtekens, (cata)strofes, letters, klanken, bijtend rijm, verzinsels, verhalen, gedichten en poëzie! Poëzie zeg ik u! Godverdomme! (Dat moest eruit!)
– Uhm, Evy…..
– Wat is er?
– De mensen weten niet waarover je spreekt hoor… Je moet duidelijker zijn, duidelijke, klare taal schenken!
– Maar ik ben een dichter. Eentje van het rare soort. Ik spreek nooit duidelijke taal. Ik verbloem. Ik fantaseer (hele waarheden bij elkaar). Ik dramatiseer. Ik overdrijf. Ik romantiseer. Ik bevreemd. Ik verwar. Ik haspel. Ik bazel. Ik verzin. Ik fabuleer.
– Ik snap het!!!! Zeg het nu maar gewoon. De mensen zitten op het puntje van hun stoel!
– Denkt ge? Heus?
– Heus.
– Anders moet gij het maar zeggen. Ik denk dat ik misschien liever heb dat gij het doet. Klaar en duidelijk. Gewoon zo van bam bam bam. Zonder gezever.
– Ben je zeker? Je wilt dat ik de aankondiging doe?
– Ja. Gij doet de aankondiging. En ik sta hier gewoon. Naast u. Een beetje te blozen. Dat kan ik namelijk ook goed.
– Oké. Klinkt goed. Ben je klaar?
– Helemaal. Doe nu maar! Subiet houden de mensen het nog voor bekeken!
– Dames & Heren…
– Uh… mag ik toch even onderbreken?
– Uhm… ja, zeker. Wat is er?
– Ach, nee, doe maar… Ik zeg altijd ‘Beste lezer!’… maar Dames & Heren is ook goed. Ja. Doe maar!
– Ahum… goed dan. Dames & Heren! Met veel trots kondig ik de nakende geboorte aan van Evy’s…..
– …. nieuwste literaire worp! De afgelopen maanden schreef en schrapte ik naarstig een bundel vol met lieve, stoute, opgewonden, triestige, hoopvolle, boze, ondeugende, rare, schone, ontwapenende liefdesgedichten. Het is nog een weekje wachten tot de bundel effectief het levenslicht zal zien, maar ik wil u zeer graag al verklappen dat deze schone, poëtische parel de titel ‘Zal ik liefde noemen’ dragen zal!
Zal ik liefde noemen
Voor deze publicatie ging ik in zee met MUG books. Wouter van Heiningen heeft mij enorm goed (persoonlijk, adviserend en altijd met respect voor mijn artistieke bedoelingen) begeleid in heel het creatieve en praktische proces van deze bundel.
Ik ben ook bijzonder blij met de cover! Ik mocht daarvoor een afbeelding van een werk van kunstenaar – en goede vriend van mij – Niels Cleuren gebruiken. Wacht tot u het ziet, beste lezer, u gaat het fantastisch vinden!
Ondertussen tel ik ongeduldig af (en nu kunnen we dat samen doen!) naar volgende week! Dan worden ze geboren, die kleine, lieve, guitige bundeltjes van me!
Wordt vervolgd!
